ფაზარი

ქართული

მომდინარეობს სპარსული სიტყვისგან — /ფა̄ნზაჰრ/ რაც ქართულად ნიშნავს „შხამის საწინააღმდეგოს“

➤ ფაზარ-ი, ფაზრ-ის(ა), მრავლობითი: ფაზრ-ებ-ი, ფაზარ-ნ-ი

ბრუნვა	მხოლობითი	მრავლობითი
სახელობითი	ფაზარი	ფაზრები	ფაზარნი
მოთხრობითი	ფაზარმა	ფაზრებმა	ფაზართ (ა)
მიცემითი	ფაზარს (ა)	ფაზრებს (ა)	ფაზართ (ა)
ნათესაობითი	ფაზრის (ა)	ფაზრების (ა)	ფაზართ (ა)
მოქმედებითი	ფაზრით (ა)	ფაზრებით (ა)
ვითარებითი	ფაზრად (ა)	ფაზრებად (ა)
წოდებითი	ფაზარო	ფაზრებო	ფაზარნო
ყველა სხვა ფორმა იხილეთ ფორმაწარმოების გვერდზე

ძველი: ცხოველის ღვიძლში გაჩენილი გაქვავებული ნივთიერება; იხმარება სამკურნალოდ.
სხვას წამალსა არ ეძებდის არ ფაზარსა დანახუთსა. თეიმურაზ I
ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
ძველი: ერთგვარი ძვირფასი ქვა.
მეფემან სახლი ააგო, შიგან სამყოფი ქალისა; ქვად ფაზარი სხდა, კუბო დგა იაგუნდისა, ლალისა. (შოთა რუსთაველი
ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.

➤ შესიტყვებები: ფაზარი ყაითანი

სულხან-საბა ორბელიანი, ლექსიკონი ქართული : [ორტომეული], ტ. 2, თბილისი: „მერანი“, 1993, გვ. 180.