ლუფა
ქართული
[რედაქტირება]ლუფა
[რედაქტირება]
ეტიმოლოგია
[რედაქტირება]წაკითხვა
[რედაქტირება]- ფონეტიკური ტრანსლიტერაცია (IPA): [lupʰɑ]
- აუდიო მაგალითი: ლუფა ?
- დამარცვლა: ლუ·ფა, მრ. რ. ლუ·ფე·ბი, ლუ·ფა·ნი
- პარონიმები: ლუზა, ლულა
მნიშვნელობა
[რედაქტირება]| ➤ ლუფა, ლუფ-ის(ა), მრავლობითი: ლუფ-ებ-ი, ლუფა-ნ-ი | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
- ერთწლოვანი მცენარე გოგრისებრთა ოჯახისა; ახასიათებს ულვაშებიანი მცოცავი ღერო, 5-7 ნაკვთიანი ფოთლები, მსხვილი ყვითელი ყვავილები და კიტრის მოყვანილობის მსხვილი თავდაკიდებული ნაყოფი, რომელიც დამუშავების შემდეგ იხმარება ტანის გასახეხად (დაბანისას), საქუდედ და სხვ.
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
წარმოებული ლექსიკა
[რედაქტირება]თარგმანები
[რედაქტირება]|
|
წყაროები და რესურსები
[რედაქტირება]
ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 4, სვეტი 1596, თბილისი, 1955 წელი.
იხილეთ ქართული ვიკიპედიის სტატია „ლუფა“- „ლუფა“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
- ქართული ენის ორთოგრაფიული ლექსიკონი, ვარლამ თოფურია, ივანე გიგინეიშვილი, თბილისი „განათლება“, 1998, გვ. 332
