მანა
ქართული
[რედაქტირება]მანა¹
[რედაქტირება]ეტიმოლოგია
[რედაქტირება]წაკითხვა
[რედაქტირება]- ფონეტიკური ტრანსლიტერაცია (IPA): [mɑnɑ]
- აუდიო მაგალითი: მანა ?
- დამარცვლა: მა·ნა, მრ. რ. მა·ნე·ბი, მა·ნა·ნი
მნიშვნელობა
[რედაქტირება]| ➤ მანა, მან-ის(ა), მრავლობითი: მან-ებ-ი, მანა-ნ-ი | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
- ძველი: ბოლოწათლილი მომცრო მარგილი, — სარი; პალო.
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
- ➤ სინონიმები: პალო
წარმოებული ლექსიკა
[რედაქტირება]თარგმანები
[რედაქტირება]|
|
წყაროები და რესურსები
[რედაქტირება]
ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 5, სვეტი 40, თბილისი, 1958 წელი.- „მანა“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
- ნეიმანი ალ., ქართულ სინონიმთა ლექსიკონი, მესამე გამოცემა, თბ.: „განათლება“, 1978, გვ. 238.
- ქართული მატერიალური კულტურის ლექსიკონი, ელდარ ნადირაძე, თბილისი, 2022
- სულხან-საბა ორბელიანი, ლექსიკონი ქართული : [ორტომეული], ტ. 1, თბილისი: „მერანი“, 1991, გვ. 432-433.
მანა²
[რედაქტირება]ეტიმოლოგია
[რედაქტირება]წაკითხვა
[რედაქტირება]- ფონეტიკური ტრანსლიტერაცია (IPA): [mɑnɑ]
- აუდიო მაგალითი: მანა ?
- დამარცვლა: მა·ნა, მრ. რ. მა·ნე·ბი, მა·ნა·ნი
მნიშვნელობა
[რედაქტირება]| ➤ მანა, მან-ის(ა), მრავლობითი: მან-ებ-ი, მანა-ნ-ი | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
- ძველი: «საღილე ქალთა, რომელსა ზედა კერვენ» (სულხან-საბა ორბელიანი).
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
წარმოებული ლექსიკა
[რედაქტირება]თარგმანები
[რედაქტირება]|
|
წყაროები და რესურსები
[რედაქტირება]- ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 5, სვეტი 40, თბილისი, 1958 წელი.
- „მანა“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
- სულხან-საბა ორბელიანი, ლექსიკონი ქართული : [ორტომეული], ტ. 1, თბილისი: „მერანი“, 1991, გვ. 432.
მანა³
[რედაქტირება]ეტიმოლოგია
[რედაქტირება]წაკითხვა
[რედაქტირება]- ფონეტიკური ტრანსლიტერაცია (IPA): [mɑnɑ]
- აუდიო მაგალითი: მანა ?
- დამარცვლა:მა·ნა, მრ. რ. მა·ნე·ბი, მა·ნა·ნი
მნიშვნელობა
[რედაქტირება]| ➤ მანა, მან-ის(ა), მრავლობითი: მან-ებ-ი, მანა-ნ-ი | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
- ხის ლურსმანი, რომლითაც ნავის ფიცრებს ამაგრებდნენ. გარდა ამისა, ნავის დეტალების დასაჭედად იხმარებოდა სხვადასხვა ზომის ლურსმნები: ჯიბუკი, ყაირი, ნიხაჩო, კოსტალა, კოტა.
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
- წნული ჭურჭლის მთავარი ნაწილი, საყრდენი, რაზედაც იწნება.
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
წარმოებული ლექსიკა
[რედაქტირება]თარგმანები
[რედაქტირება]|
|
წყაროები და რესურსები
[რედაქტირება]- ქართული მატერიალური კულტურის ლექსიკონი, ელდარ ნადირაძე, თბილისი, 2022, გვ. 268