კემუხტი
ქართული[რედაქტირება]
კემუხტი[რედაქტირება]
ეტიმოლოგია[რედაქტირება]
წაკითხვა[რედაქტირება]
- ფონეტიკური ტრანსლიტერაცია (IPA): [kʼɛmuxtʼi]
- აუდიო მაგალითი: კემუხტი ?
- დამარცვლა: კე·მუხ·ტი, მრ. რ. კე·მუხ·ტე·ბი, კე·მუხ·ტნი
მნიშვნელობა[რედაქტირება]
არსებითი სახელი[რედაქტირება]
| ➤ კემუხტ-ი, კემუხტ-ის(ა), მრავლობითი: კემუხტ-ებ-ი, კემუხტ-ნ-ი | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
- ცხენის, ვირის ან ჯორის გავის ტყავი, შეღებილი მწვანედ ან შავად, ქოშების საპირედ. || ხორკლიანი მაგარი ტყავი, რომლითაც ქარქაშს მოსავენ.
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
- გადატანით: კერპი, ახირებული (ადამიანი).
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
წარმოებული ლექსიკა[რედაქტირება]
- ➤ წარმოებული სიტყვები: კემუხტიანი
თარგმანები[რედაქტირება]
|
|
წყაროები და რესურსები[რედაქტირება]
ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 4, სვეტი 1139, თბილისი, 1955 წელი.- „კემუხტი“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
- ქართული ენის ორთოგრაფიული ლექსიკონი, ვარლამ თოფურია, ივანე გიგინეიშვილი, თბილისი „განათლება“, 1998, გვ. 316
- ქართული მატერიალური კულტურის ლექსიკონი, ელდარ ნადირაძე, თბილისი, 2022, გვ. 221
- სულხან-საბა ორბელიანი, ლექსიკონი ქართული : [ორტომეული], ტ. 1, თბილისი: „მერანი“, 1991, გვ. 365.