ალიყული

ქართული

➤ ალიყულ-ი, ალიყულ-ის(ა), მრავლობითი: ალიყულ-ებ-ი, ალიყულ-ნ-ი

ბრუნვა	მხოლობითი	მრავლობითი
სახელობითი	ალიყული	ალიყულები	ალიყულნი
მოთხრობითი	ალიყულმა	ალიყულებმა	ალიყულთ / ალიყულთა
მიცემითი	ალიყულს / ალიყულსა	ალიყულებს / ალიყულებსა	ალიყულთ / ალიყულთა
ნათესაობითი	ალიყულის / ალიყულისა	ალიყულების / ალიყულებისა	ალიყულთ / ალიყულთა
მოქმედებითი	ალიყულით / ალიყულითა	ალიყულებით / ალიყულებითა
ვითარებითი	ალიყულად / ალიყულადა	ალიყულებად / ალიყულებადა
წოდებითი	ალიყულო	ალიყულებო	ალიყულნო
ყველა სხვა ფორმა იხილეთ ფორმაწარმოების გვერდზე

მაგარი და მადიანი ლაწანი. (სილა) ყურის ძირში. ალიყული სპარსულად ყოფილა აკვნის ჟღარუნას მასალა; ამ ჟღარუნას, რომ თვალი არ ეცეთ ბავშვებს, ჰკიდავენ აკვანზე. ამბობენ: დაჩუმდი, თორემ ალიყულს გაგაწნავო , ე. ი. ისეთ მძლავრ სილას, რომ ყურებში აკვნის ჟღარუნასავით ჟღერა დაგეწყოსო.
ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
სილა, სილაქი, ლაწანი, შნოიანად გარტყმული დიდი სილა. „ალიყული გავარტყი“, ე. ი. გაულაწუნე.
ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
➤ სინონიმები: სილა

ნეიმანი ალ., ქართულ სინონიმთა ლექსიკონი, მესამე გამოცემა, თბ.: „განათლება“, 1978, გვ. 15.
ქართული მატერიალური კულტურის ლექსიკონი, ელდარ ნადირაძე, თბილისი, 2022, გვ. 30-31