ჯუჯა
ქართული
[რედაქტირება]ჯუჯა
[რედაქტირება]
ეტიმოლოგია
[რედაქტირება]სპარსულიდან ჯუჯე.
წაკითხვა
[რედაქტირება]- ფონეტიკური ტრანსლიტერაცია (IPA): [d͡ʒud͡ʒɑ]
- აუდიო მაგალითი: ჯუჯა ?
- დამარცვლა: ჯუ·ჯა, მრ. რ. ჯუ·ჯე·ბი, ჯუ·ჯა·ნი
მნიშვნელობა
[რედაქტირება]| ➤ ჯუჯა, ჯუჯ-ის(ა), მრავლობითი: ჯუჯ-ებ-ი, ჯუჯა-ნ-ი | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
- ძალიან პატარა, ჩია ტანის ადამიანი.
| ➤ ჯუჯა, ჯუჯ-ის(ა), მრავლობითი: ჯუჯ-ებ-ი, ჯუჯა-ნ-ი | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
- ჩვეულებრივზე გაცილებით უფრო პატარა, მოკლე, დაბალი.
- „კარგა გათენებული არც იყო, ხრიოკ, ჯუჯა ბუჩქნარით მოფენილ ფერდობს თხებივით რომ მიაჩხრიალებდნენ.“
- ➤ სინონიმები: ტანდაბალი
წარმოებული ლექსიკა
[რედაქტირება]თარგმანები
[რედაქტირება]|
|
წყაროები და რესურსები
[რედაქტირება]
ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 8, სვეტი 1611, თბილისი, 1964 წელი.- „ჯუჯა“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
- ქართული ენის ორთოგრაფიული ლექსიკონი, ვარლამ თოფურია, ივანე გიგინეიშვილი, თბილისი „განათლება“, 1998, გვ. 625
- ნეიმანი ალ., ქართულ სინონიმთა ლექსიკონი, მესამე გამოცემა, თბ.: „განათლება“, 1978, გვ. 558.