სასაუბრო

ქართული

სასაუბრო¹

ეტიმოლოგია

საუბარი

წაკითხვა

• ფონეტიკური ტრანსლიტერაცია (IPA): [sɑsɑubrɔ]
• აუდიო მაგალითი: სასაუბრო ^?
• დამარცვლა: სა·სა·უბ·რო, მრ. რ. სა·სა·უბ·რო·ე·ბი, სა·სა·უბ·რო·ნი

მნიშვნელობა

არსებითი სახელი

➤ სასაუბრო, სასაუბრო-ს(ი), მრავლობითი: სასაუბრო-ებ-ი, სასაუბრო-ნ-ი    

ბრუნვა	მხოლობითი	მრავლობითი
სახელობითი	სასაუბრო	სასაუბროები	სასაუბრონი
მოთხრობითი	სასაუბრომ / სასაუბრომა	სასაუბროებმა	სასაუბროთ / სასაუბროთა
მიცემითი	სასაუბროს / სასაუბროსა	სასაუბროებს / სასაუბროებსა	სასაუბროთ / სასაუბროთა
ნათესაობითი	სასაუბროს / სასაუბროსი	სასაუბროების / სასაუბროებისა	სასაუბროთ / სასაუბროთა
მოქმედებითი	სასაუბროთი	სასაუბროებით / სასაუბროებითა
ვითარებითი	სასაუბროდ / სასაუბროდა	სასაუბროებად / სასაუბროებადა
წოდებითი	სასაუბროვ / სასაუბრო	სასაუბროებო	სასაუბრონო
ყველა სხვა ფორმა იხილეთ ფორმაწარმოების გვერდზე

1. სალაპარაკო, რაზეც შიძლება საუბარი.

   სასაუბრო არაფერი ჰქონდათ.

   • ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.

2. უცხო ენის შესასწავლად განკუთვნილი წიგნაკი, რომელშიც მოცემულია საუბრის ნიმუშები სხვადასხვა თემაზე.

   ქართულ-ინგლისური სასაურო თან ჰქონდა.

   • ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.

   ➤ სინონიმები: სალაპარაკო , საუბ.

წარმოებული ლექსიკა

➤ წარმოებული სიტყვები: სასაუბროდ

თარგმანები

 

• გერმანული: Sprachführer (de) მამრ.
• ინგლისური: phrasebook (en)
• რუსული: разгово́рник (ru) მამრ. (razgovórnik)
• უკრაინული: Розмовник (uk) (Rozmovnyk)
• შვედური: parlör (sv)

წყაროები და რესურსები

• ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 6, სვეტი 799, თბილისი, 1960 წელი.
• „სასაუბრო“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში

სასაუბრო²

წაკითხვა

• ფონეტიკური ტრანსლიტერაცია (IPA): [sɑsɑubrɔ]
• აუდიო მაგალითი: სასაუბრო ^?
• დამარცვლა: სა·სა·უბ·რო

მნიშვნელობა

ზედსართავი სახელი

➤ სასაუბრო, სასაუბრო-ს(ი), მრავლობითი: სასაუბრო-ებ-ი, სასაუბრო-ნ-ი    

ატრიბუტული მსაზღვრელი პრეპოზიციური წყობით

ზედსართავი სახელი დამოუკიდებლად

ბრუნვა მხოლობითი მრავლობითი სახელობითი სასაუბრო ... სასაუბრო ... სასაუბრო ... მოთხრობითი სასაუბრო ... სასაუბრო ... სასაუბრო ... მიცემითი სასაუბრო ... სასაუბრო ... სასაუბრო ... ნათესაობითი სასაუბრო ... სასაუბრო ... სასაუბრო ... მოქმედებითი სასაუბრო ... სასაუბრო ... ვითარებითი სასაუბრო ... სასაუბრო ... წოდებითი სასაუბრო ... სასაუბრო ... სასაუბრო ... ყველა სხვა ფორმა იხილეთ ფორმაწარმოების გვერდზე

ბრუნვა მხოლობითი მრავლობითი სახელობითი სასაუბრო სასაუბროები სასაუბრონი მოთხრობითი სასაუბრომ / სასაუბრომა სასაუბროებმა სასაუბროთ / სასაუბროთა მიცემითი სასაუბროს / სასაუბროსა სასაუბროებს / სასაუბროებსა სასაუბროთ / სასაუბროთა ნათესაობითი სასაუბროს / სასაუბროსი სასაუბროების / სასაუბროებისა სასაუბროთ / სასაუბროთა მოქმედებითი სასაუბროთი სასაუბროებით / სასაუბროებითა ვითარებითი სასაუბროდ / სასაუბროდა სასაუბროებად / სასაუბროებადა წოდებითი სასაუბროვ / სასაუბრო სასაუბროებო სასაუბრონო ყველა სხვა ფორმა იხილეთ ფორმაწარმოების გვერდზე

1. ზეპირი მეტყველებისათვის დამახაისათებელი; სალაპარაკო

   სასაუბრო ენა

   • ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.

   ➤ ანტონიმები: ლიტერატურული, აკადემიური, ოფიციალური, ფორმალური

თარგმანები

 

• გერმანული: umgangssprachlich (de)
• ესპანური: coloquial (es)
• ინგლისური: colloquial (en) informal (en) demotic (en) nonstandard (en)
• რუსული: разговорный (ru) (razgovornyj) просторечный (ru) (prostorečnyj) нелитературный (ru) (neliteraturnyj)
• ფრანგული: familier (fr) parlé (fr)

წყაროები და რესურსები

• ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 6, სვეტი 799, თბილისი, 1960 წელი.
• „სასაუბრო“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
• საჯარო მოხელის ორთოგრაფიულ-სტილისტიკური ლექსიკონი, თამარ ვაშაკიძე, ავთანდილ არაბული, თეა ბურჭულაძე, თბილისი, 2022, გვ. 471