კერპი

ქართული

➤ კერპ-ი, კერპ-ის(ა), მრავლობითი: კერპ-ებ-ი, კერპ-ნ-ი

ბრუნვა	მხოლობითი	მრავლობითი
სახელობითი	კერპი	კერპები	კერპნი
მოთხრობითი	კერპმა	კერპებმა	კერპთ / კერპთა
მიცემითი	კერპს / კერპსა	კერპებს / კერპებსა	კერპთ / კერპთა
ნათესაობითი	კერპის / კერპისა	კერპების / კერპებისა	კერპთ / კერპთა
მოქმედებითი	კერპით / კერპითა	კერპებით / კერპებითა
ვითარებითი	კერპად / კერპადა	კერპებად / კერპებადა
წოდებითი	კერპო	კერპებო	კერპნო
ყველა სხვა ფორმა იხილეთ ფორმაწარმოების გვერდზე

რელიგია:წარმართთა ღვთაების გამოსახულება (ჩვეულებრივ — ქანდაკება), რომელსაც თაყვანს სცემენ.
1935: მიხეილ ჯავახიშვილი, ჯაყოს ხიზნები

– ვისთვის, ან რისთვის გინდა კერპი კაცის სახელი, რომელმაც ბოლოს-და-ბოლოს სიბრმავით კისერი უნდა მოიტეხოს და სხვებიც დაღუპოს? – ორგულობა და ორპირობა არ შემიძლიან, ეს შენც კარგად იცი.
➤ სინონიმები: ბუთი
ჯიუტი, უტეხი, თავისნება.
2003-2004: რევაზ მიშველაძე, რჩეული თხზულებანი I – ნოველები

„კაცი გამოვა მაგისგან? მეტი არაა ჩემი მტერი. ამნაირი კერპი არაფერი მინახავს”
➤ სინონიმები: ურჩი

ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 4, სვეტი 1147, თბილისი, 1955 წელი.
„კერპი“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
საჯარო მოხელის ორთოგრაფიულ-სტილისტიკური ლექსიკონი, თამარ ვაშაკიძე, ავთანდილ არაბული, თეა ბურჭულაძე, თბილისი, 2022, გვ. 344

ნეიმანი ალ., ქართულ სინონიმთა ლექსიკონი, მესამე გამოცემა, თბ.: „განათლება“, 1978, გვ. 217.
სულხან-საბა ორბელიანი, ლექსიკონი ქართული : [ორტომეული], ტ. 1, თბილისი: „მერანი“, 1991, გვ. 367.