თეურგია

ქართული

ბერძნ. θεουργία, θεός _{(ღმერთი)} + ἔργον (მუშაობა, საქმე)

➤ თეურგია, თეურგი-ის(ა), მრ. რ. არ აქვს

ბრუნვა	მხოლობითი	მრავლობითი
სახელობითი	თეურგია	—	—
მოთხრობითი	თეურგიამ / თეურგიამა	—	—
მიცემითი	თეურგიას / თეურგიასა	—	—
ნათესაობითი	თეურგიის / თეურგიისა	—	—
მოქმედებითი	თეურგიით / თეურგიითა	—
ვითარებითი	თეურგიად / თეურგიადა	—
წოდებითი	თეურგიავ / თეურგია	—	—
ყველა სხვა ფორმა იხილეთ ფორმაწარმოების გვერდზე

მაგიის სახეობა, რომლის საშუალებითაც შესაძლებლად მიაჩნდათ ამბების მიმდინარეობის შეცვლა ღმერთებისა და სულების ნებაზე ზემოქმედებით.
ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.

ქართული ენის ორთოგრაფიული ლექსიკონი, ვარლამ თოფურია, ივანე გიგინეიშვილი, თბილისი „განათლება“, 1998, გვ. 289