წბილა
ქართული
[რედაქტირება]წბილა
[რედაქტირება]ეტიმოლოგია
[რედაქტირება]წაკითხვა
[რედაქტირება]- ფონეტიკური ტრანსლიტერაცია (IPA): [t͡sʼbilɑ]
- აუდიო მაგალითი: წბილა ?
- დამარცვლა: წბი·ლა, მრ. რ. წბი·ლე·ბი, წბი·ლა·ნი
- პარონიმები: წბილი
მნიშვნელობა
[რედაქტირება]| ➤ წბილა, წბილ-ის(ა), მრავლობითი: წბილ-ებ-ი, წბილა-ნ-ი | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
- ბოტანიკა: წვრილ და მაღალღეროიანი მარცვლოვანი მცენარე; გავრცელებულია ტყის ჩრდილებში; იხმარება ცხოველების საკვებად.
- 1886: ვაჟა–ფშაველა, „ფშავლის სიყვარული “
- „მაგრამა ვნახე ლაშარსა ერთი ტანმომცრო ქალიო, იმ წბილასავით წვრილამა გულში დამინთო ალიო “
- წვრილი და გრძელი ღერო, უპირატესად მარცვლოვანთა და ისლისებრთა ოჯახის წარმომადგენლებისა.
- ვაჟა–ფშაველა, „ჩხიკვთა ქორწილი“
- „- თქვენ რა ხალხი ხართ? გული-გულში ყველას გეჯავრებათ, შვილოსან, და პირში კი ვერაფერს ეუბნებით. ბიჭობა პირად თქმაა. არწივმა ბევრი იცინა კოდალას ახირებაზე, მაგრამ ფრინველთა ითაკილეს მეფის შეურაცხყოფა, შეიპყრეს კოდალა, ნისკარტში წბილა გაუყარეს და იქვე ხეზე მიაკრეს. დაღონდა კოდალა, აღარ იღებს ხმას, არ ესმის, რისთვის დასაჯეს ასე სასტიკად.“
წარმოებული ლექსიკა
[რედაქტირება]თარგმანები
[რედაქტირება]|
|
წყაროები და რესურსები
[რედაქტირება]
ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 8, სვეტი 1041, თბილისი, 1964 წელი.- „წბილა“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
- ქართული ენის ორთოგრაფიული ლექსიკონი, ვარლამ თოფურია, ივანე გიგინეიშვილი, თბილისი „განათლება“, 1998, გვ. 604
