ფურნე
ქართული
[რედაქტირება]ფურნე
[რედაქტირება]ეტიმოლოგია
[რედაქტირება]სულხან-საბა ორბელიანის ლექსიკონის მიხედვით ლათინურია.
წაკითხვა
[რედაქტირება]- ფონეტიკური ტრანსლიტერაცია (IPA): [pʰurnɛ]
- აუდიო მაგალითი: ფურნე ?
- დამარცვლა: ფურ·ნე, მრ. რ. ფურ·ნე·ბი, ფურ·ნე·ნი
მნიშვნელობა
[რედაქტირება]| ➤ ფურნე, ფურნ-ის(ა), მრავლობითი: ფურნ-ებ-ი, ფურნე-ნ-ი | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
- სპეციალური ღუმელი პურისა და მისთ. საცხობად.
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
- ასეთი ღუმლისათვის განკუთვნილი შენობა.
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
წარმოებული ლექსიკა
[რედაქტირება]თარგმანები
[რედაქტირება]|
|
წყაროები და რესურსები
[რედაქტირება]
ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 7, სვეტი 201, თბილისი, 1962 წელი.- „ფურნე“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
- ქართული ენის ორთოგრაფიული ლექსიკონი, ვარლამ თოფურია, ივანე გიგინეიშვილი, თბილისი „განათლება“, 1998, გვ. 498
- ქართული მატერიალური კულტურის ლექსიკონი, ელდარ ნადირაძე, თბილისი, 2022, გვ. 479
- სულხან-საბა ორბელიანი, ლექსიკონი ქართული : [ორტომეული], ტ. 2, თბილისი: „მერანი“, 1993, გვ. 205.