ოკუპირება

ქართული

არსებითი სახელი

ბრუნვა	მხოლობითი	მრავლობითი
სახელობითი	ოკუპირება	ოკუპირებები	ოკუპირებანი
მოთხრობითი	ოკუპირებამ	ოკუპირებებმა	ოკუპირებათ(ა)
მიცემითი	ოკუპირებას(ა)	ოკუპირებებს(ა)	ოკუპირებათ(ა)
ნათესაობითი	ოკუპირების(ა)	ოკუპირებების(ა)	ოკუპირებათ(ა)
მოქმედებითი	ოკუპირებით(ა)	ოკუპირებებით(ა)
ვითარებითი	ოკუპირებად(ა)	ოკუპირებებად(ა)
წოდებითი	ოკუპირებავ	ოკუპირებებო	ოკუპირებანო
ყველა სხვა ფორმა იხილეთ ფორმაწარმოების გვერდზე

დამარცვლა:

ო·კუ·პი·რე·ბა; მრ. რ. ო·კუ·პი·რე·ბე·ბი

წარმოთქმა:

ფონეტიკური ტრანსლიტერაცია IPA: [ɔkʼupʼirɛbɑ]

აუდიო მაგალითი: ოკუპირება ^?

მნიშვნელობა:

[1] პოლიტიკური, სამხედრო: ოკუპაციის მოხდენა.

მაგალითები:

[მნიშვ. 1] რუსეთის საოკუპაციო ძალებმა, სოფელ წნელისთან სტრატეგიული სიმაღლის ოკუპირება დღეს დილით მოახდინეს.

წარმოებული სიტყვები:

[მნიშვ. 1] ოკუპირებული

წყაროები და რესურსები:

[მნიშვ. 1] იხილეთ ქართული ვიკიპედიის სტატია „ოკუპირება“

[მნიშვ. 1] ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 6, თბილისი, 1960 წელი.

[მნიშვ. 1] „ოკუპირება“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში