აი
ქართული[რედაქტირება]
აი¹[რედაქტირება]
წაკითხვა[რედაქტირება]
- ფონეტიკური ტრანსლიტერაცია (IPA): [ɑi]
- აუდიო მაგალითი: აი ?
- დამარცვლა: ა·ი
მნიშვნელობა[რედაქტირება]
ჩვენებითი ნაწილაკი[რედაქტირება]
- მიუთითებს იმაზე, რაც თვალწინ არის ან ხდება.
- აი, ეს არის. აი, ეგ
- 1974: ჭაბუა ამირეჯიბი, „დათა თუთაშხია“
- „ჰო, აგერ, აი, მანდ დაბრძანდით და … ცოტას დავისვენებ თორემ დავიღალე.“
- 1894-1908: აკაკი წერეთელი, „ჩემი თავგადასავალი“
- „აი, ლეკურიც ხომ ქართულია, ცოცხალი რამ არისო!“
- მიუთითებს იმაზე, რაც უნდა ითქვას.
- 1894-1908: აკაკი წერეთელი, „ჩემი თავგადასავალი“
- „აი რა იყო მიზეზი: ჩვენი პლატონი, ფილოსოფოსი, ასწავლის ბარიათინსკის ქართულს.“
შორისდებული[რედაქტირება]
- გამოხატავს შეგულიანება-წაქეზებას.
- თამაზ მეტრეველი, „ქაჯანა“
- „აჰაა, აი, თუ გინდა გააჭანჭყარე კიდევაც.“
- ➤ სინონიმები: აბა
- გამოხატავს დანანება-დამუქრებას.
მაცალკევებელი კავშირი[რედაქტირება]
- იხმარება ცალკე ანდა „ან“ კავშირთან ერთად.
- ეგნატე ნინოშვილი, „ქრისტინე“
- „ქრისტინე სრულიად მიენდო იასონს, რომელიც აიმედებდა: აი დღეს, აი ხვალ დავიწერთ ჯვარსო.“
- ილია ჭავჭავაძე, „გლახის ნაამბობი“
- „მე სმენად გადავიქეც, ვსთქვი, რომ ან აი ეხლა, ან ცოტა ხნის შემდეგ დათიკო იტყვის, თავი დამინებებიაო, გიტო ნუღარ გაირჯებიო.“
წარმოებული ლექსიკა[რედაქტირება]
- ➤ შესიტყვებები: აი, გიდი!, აი დოსტ!, აი, დარდი!
თარგმანები[რედაქტირება]
|
|
წყაროები და რესურსები[რედაქტირება]
ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 1, გვერდი 274-275, თბილისი, 2008 წელი.- „აი“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
- სულხან-საბა ორბელიანი, ლექსიკონი ქართული : [ორტომეული], ტ. 1, თბილისი: „მერანი“, 1991, გვ. 42.
აი²[რედაქტირება]
ეტიმოლოგია[რედაქტირება]
წაკითხვა[რედაქტირება]
- ფონეტიკური ტრანსლიტერაცია (IPA): [ɑi]
- აუდიო მაგალითი: აი ?
- დამარცვლა: ა·ი, მრ. რ. ა·ე·ბი
არსებითი სახელი[რედაქტირება]
| ➤ აი, აი-ს(ა), მრავლობითი: ა-ებ-ი | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
თარგმანები[რედაქტირება]
|
|
წყაროები და რესურსები[რედაქტირება]
- ქართული მატერიალური კულტურის ლექსიკონი, ელდარ ნადირაძე, თბილისი, 2022, გვ. 27