აბმა

ქართული

➤ აბმა, აბმ-ის(ა), მრავლობითი: აბმ-ებ-ი, აბმა-ნ-ი

ბრუნვა	მხოლობითი	მრავლობითი
სახელობითი	აბმა	აბმები	აბმანი
მოთხრობითი	აბმამ / აბმამა	აბმებმა	აბმათ / აბმათა
მიცემითი	აბმას / აბმასა	აბმებს / აბმებსა	აბმათ / აბმათა
ნათესაობითი	აბმის / აბმისა	აბმების / აბმებისა	აბმათ / აბმათა
მოქმედებითი	აბმით / აბმითა	აბმებით / აბმებითა
ვითარებითი	აბმად / აბმადა	აბმებად / აბმებადა
წოდებითი	აბმავ / აბმა	აბმებო	აბმანო
ყველა სხვა ფორმა იხილეთ ფორმაწარმოების გვერდზე

სახელი აბამს ზმნის მოქმედებისა.
კონსტანტინე გამსახურდია, „დიდოსტატის კონსტანტინეს მარჯვენა“

„იყო დაწესებული როგორც ბიზანტიაში, ისე საქართველოში. ძელზე აბმა, თავის მოკვეთა, ან დაბნელება ორთავე თვალისა.“