ხეტიალი
ქართული
[რედაქტირება]ხეტიალი
[რედაქტირება]ეტიმოლოგია
[რედაქტირება]წაკითხვა
[რედაქტირება]- ფონეტიკური ტრანსლიტერაცია (IPA): [xɛtʼiɑli]
- აუდიო მაგალითი: ხეტიალი ?
- დამარცვლა: ხე·ტი·ა·ლი, მრ. რ. არ აქვს
მნიშვნელობა
[რედაქტირება]| ➤ ხეტიალ-ი, ხეტიალ-ის(ა), მრ. რ. არ აქვს | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
- უმიზნო, უთავბოლო სიარული.
- 1974: ჭაბუა ამირეჯიბი, „დათა თუთაშხია“
- „მობეზრდა ზღვებზე ხეტიალი, ფოთის ახლოს მიწის ნაჭერი იყიდა ზღვის პირას, პატარა სახლი აიშენა და დაიწყო ხმელეთზე ექიმობა. მოკლე ხანში გაითქვა სახელი. საიდან არ მოდიოდნენ მასთან სამკურნალოდ უიმედო ავადმყოფები!“
- „– არა, იმ ოხერ არსენას რაღა ეხლა მოუნდა მეთქი ცხვარში ხეტიალი? – კვლავ ადუღდა დიდი ბატონი.“
- ➤ სინონიმები: ყიალი, თრევა, წანწალი, დაწრწის, დაძრწის, ბორიალი, ბოდიალი, უგზო-უკვლოდ სიარული, ტანტალი, ლაყუნი, ლაჯუნი, ტუნტული, ალთაბალთას სვლა, ქუჩების ტკეპნა, წოწიალი, წიალ~წიალი, ღღიალი, ლაყლაყი, ალახმალახ სიარული, ხირება
წარმოებული ლექსიკა
[რედაქტირება]- ➤ წარმოებული სიტყვები: მოხეტიალე, ხეტიალობს, დახეტიალობს, დაეხეტება, ხეტიალ-ხეტიალით
თარგმანები
[რედაქტირება]წყაროები და რესურსები
[რედაქტირება]
ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 8, სვეტი 1429, თბილისი, 1964 წელი.- „ხეტიალი“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
- ნეიმანი ალ., ქართულ სინონიმთა ლექსიკონი, მესამე გამოცემა, თბ.: „განათლება“, 1978, გვ. 546.
