ხარბი
ქართული[რედაქტირება]
ხარბი[რედაქტირება]
ეტიმოლოგია[რედაქტირება]
წაკითხვა[რედაქტირება]
- ფონეტიკური ტრანსლიტერაცია (IPA): [xɑrbi]
- აუდიო მაგალითი: ხარბი ?
- დამარცვლა: ხარ·ბი, მრ. რ. ხარ·ბე·ბი, ხარ·ბნი
- პარონიმები: ხარჯი, ხარკი
მნიშვნელობა[რედაქტირება]
არსებითი სახელი[რედაქტირება]
| ➤ ხარბ-ი, ხარბ-ის(ა), მრავლობითი: ხარბ-ებ-ი, ხარბ-ნ-ი | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
- მეტად ბევრის მსურველი.
- XII საუკუნე: შოთა რუსთაველი, „ვეფხისტყაოსანი“
- „გული კრულია კაცისა, ხარბი და გაუძღომელი, გული ჟამ-ჟამად ყოველთა ჭირთა მთმო, ლხინთა მნდომელი, გული - ბრმა, ურჩი ხედვისა,“
- რთული ფუძის მეორე შემადგენელი ნაწილი.
- თვალხარბი. გულხარბი. სულხარბი
- „ერთხელ, ის იყო წამალი უნდა ჩაესხა იატაკის ნახვრეტში, რომ ტომს მიუახლოვდა დეიდას ყვითელი კატა კრუტუნით და ისე თვალხარბად შესცქეროდა კოვზს, თითქოს სთხოვდა, გემო გამასინჯეო.“
- ვაჟა–ფშაველა, „სვავი“
- „სიმაძღრით ძლივსღა ქშინავდა, მაგრამ თვალებს უფრო მამაცად ატრიალებდა და სულხარბად დასჩერებოდა უფსკრულში ლეშის გროვას.“
- ➤ სინონიმები: გაუმაძღარი, ღორმუცელა, შურიანი
წარმოებული ლექსიკა[რედაქტირება]
- ➤ წარმოებული სიტყვები: ხარბობა
- ➤ ანდაზები: ხარბი კაცის თვალს შავი მიწის მეტი ვერაფერი გააძღებს
თარგმანები[რედაქტირება]
|
|
წყაროები და რესურსები[რედაქტირება]
ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 8, სვეტი 1340, თბილისი, 1964 წელი.- „ხარბი“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
- ქართული ენის ორთოგრაფიული ლექსიკონი, ვარლამ თოფურია, ივანე გიგინეიშვილი, თბილისი „განათლება“, 1998, გვ. 615
- ნეიმანი ალ., ქართულ სინონიმთა ლექსიკონი, მესამე გამოცემა, თბ.: „განათლება“, 1978, გვ. 540.