ქნარი
ქართული
[რედაქტირება]ქნარი¹
[რედაქტირება].png)
ეტიმოლოგია
[რედაქტირება]წაკითხვა
[რედაქტირება]- ფონეტიკური ტრანსლიტერაცია (IPA): [kʰnɑri]
- აუდიო მაგალითი: ქნარი ?
- დამარცვლა: ქნა·რი, მრ. რ. ქნა·რე·ბი, ქნარ·ნი
- პარონიმები: ქმარი
მნიშვნელობა
[რედაქტირება]| ➤ ქნარ-ი, ქნარ-ის(ა), მრავლობითი: ქნარ-ებ-ი, ქნარ-ნ-ი | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
- სიმებიანი სამუსიკო საკრავი ერთგვარი, თითების გამოკვრით ასაჟღერებელი.
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
- ➤ სინონიმები: მუღნი, ბარბითი, ჩანგი, ებანი
წარმოებული ლექსიკა
[რედაქტირება]- ➤ შესიტყვებები: დავითის ქნარი
თარგმანები
[რედაქტირება]|
|
წყაროები და რესურსები
[რედაქტირება]
ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 7, სვეტი 338-339, თბილისი, 1962 წელი.- „ქნარი“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
- ქართული ენის ორთოგრაფიული ლექსიკონი, ვარლამ თოფურია, ივანე გიგინეიშვილი, თბილისი „განათლება“, 1998, გვ. 502
- ნეიმანი ალ., ქართულ სინონიმთა ლექსიკონი, მესამე გამოცემა, თბ.: „განათლება“, 1978, გვ. 435.
- ქართული მატერიალური კულტურის ლექსიკონი, ელდარ ნადირაძე, თბილისი, 2022, გვ. 505
- სულხან-საბა ორბელიანი, ლექსიკონი ქართული : [ორტომეული], ტ. 2, თბილისი: „მერანი“, 1993, გვ. 229.
ქნარი²
[რედაქტირება]ეტიმოლოგია
[რედაქტირება]წაკითხვა
[რედაქტირება]- ფონეტიკური ტრანსლიტერაცია (IPA): [kʰnɑri]
- აუდიო მაგალითი: ქნარი ?
- დამარცვლა: ქნა·რი, მრ. რ. ქნა·რე·ბი, ქნარ·ნი
მნიშვნელობა
[რედაქტირება]| ➤ ქნარ-ი, ქნარ-ის(ა), მრავლობითი: ქნარ-ებ-ი, ქნარ-ნ-ი | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
- კუთხური ქიზიყური ხელოსნ.: კვერის ბრტყელი მხარე, რასაც სცემენ რკინას გასაბრტყელებლად და გასაწევად.
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
წარმოებული ლექსიკა
[რედაქტირება]თარგმანები
[რედაქტირება]|
|
წყაროები და რესურსები
[რედაქტირება]- ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 7, სვეტი 339, თბილისი, 1962 წელი.
- ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
- ქართული ენის ორთოგრაფიული ლექსიკონი, ვარლამ თოფურია, ივანე გიგინეიშვილი, თბილისი „განათლება“, 1998, გვ. 502
- სულხან-საბა ორბელიანი, ლექსიკონი ქართული : [ორტომეული], ტ. 2, თბილისი: „მერანი“, 1993, გვ. 229.