ლილა
ქართული[რედაქტირება]
ლილა[რედაქტირება]
ეტიმოლოგია[რედაქტირება]
სპარსულიდან «ლურჯი საღებავი»
წაკითხვა[რედაქტირება]
- ფონეტიკური ტრანსლიტერაცია (IPA): [lilɑ]
- აუდიო მაგალითი: ლილა ?
- დამარცვლა: ლი·ლა, მრ. რ. ლი·ლე·ბი, ლი·ლა·ნი
- პარონიმები: ლილე, ლილო, ლულა
მნიშვნელობა[რედაქტირება]
არსებითი სახელი[რედაქტირება]
| ➤ ლილა, ლილ-ის(ა), მრავლობითი: ლილ-ებ-ი, ლილა-ნ-ი | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
- მინერალური ლურჯი საღებავი, იყენებენ თეთრეულის რეცხვისას (აგრეთვე რისამე შესაღებავად).
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
წარმოებული ლექსიკა[რედაქტირება]
- ➤ წარმოებული სიტყვები: ლილა-საპონი, ლილაქვა, ლილახანა, ლილისფერი
თარგმანები[რედაქტირება]
|
|
წყაროები და რესურსები[რედაქტირება]
ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 4, სვეტი 1545, თბილისი, 1955 წელი.- „ლილა“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
- ქართული ენის ორთოგრაფიული ლექსიკონი, ვარლამ თოფურია, ივანე გიგინეიშვილი, თბილისი „განათლება“, 1998, გვ. 330
- ქართული მატერიალური კულტურის ლექსიკონი, ელდარ ნადირაძე, თბილისი, 2022, გვ. 260
- სულხან-საბა ორბელიანი, ლექსიკონი ქართული : [ორტომეული], ტ. 1, თბილისი: „მერანი“, 1991, გვ. 416.