კიშტე
ქართული
[რედაქტირება]კიშტე
[რედაქტირება]ეტიმოლოგია
[რედაქტირება]წაკითხვა
[რედაქტირება]- ფონეტიკური ტრანსლიტერაცია (IPA): [kʼiʃtʼɛ]
- აუდიო მაგალითი: კიშტე ?
- დამარცვლა: კიშ·ტე, მრ. რ. კიშ·ტე·ე·ბი, კიშ·ტე·ნი
მნიშვნელობა
[რედაქტირება]| ➤ კიშტე, კიშტ-ის(ა), მრავლობითი: კიშტე-ებ-ი, კიშტე-ნ-ი | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
- ძველი: კალათა (სულხან-საბა ორბელიანი).
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
- მოწნული, გრძელი, ოთხკუთხა ლასტი, რომელზედაც გაწურულ, მოზელილ და დამარილებულ ხაჭოს კვერებს² აწყობენ.
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
წარმოებული ლექსიკა
[რედაქტირება]თარგმანები
[რედაქტირება]|
|
წყაროები და რესურსები
[რედაქტირება]
ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 4, სვეტი 1233, თბილისი, 1955 წელი.- „კიშტე“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
- ქართული მატერიალური კულტურის ლექსიკონი, ელდარ ნადირაძე, თბილისი, 2022, გვ. 233234
- სულხან-საბა ორბელიანი, ლექსიკონი ქართული : [ორტომეული], ტ. 1, თბილისი: „მერანი“, 1991, გვ. 376.