აზარფეშა
ქართული
[რედაქტირება]აზარფეშა
[რედაქტირება]ეტიმოლოგია
[რედაქტირება]წაკითხვა
[რედაქტირება]- ფონეტიკური ტრანსლიტერაცია (IPA): [ɑzɑrpʰɛʃɑ]
- აუდიო მაგალითი: აზარფეშა ?
- დამარცვლა: ა·ზარ·ფე·შა, მრ. რ. ა·ზარ·ფე·შე·ბი ა·ზარ·ფეშ·ნი
მნიშვნელობა
[რედაქტირება]| ➤ აზარფეშა, აზარფეშ-ის(ა), მრავლობითი: აზარფეშ-ებ-ი, აზარფეშა-ნ-ი |
- ძველი: ვერცხლის ტარიანი და ფართოპირიანი კოვზისებური სასმისი.
- მედუქნემ აზარფეშა კოხტად დაატრიალა ხელში... მთხოვა: «მოდი, ძმავ, დაისვენე, ცოტა ღვინო დავლიოთ!» (ვაჟა-ფშაველა)
- „ქართველი, აზერბაიჯანელი და სომეხი ხალხების მეგობრობას აბოვიანმა მრავალი ნაწარმოები მიუძღვნა („უკანასკნელი გამოსათხოვარი მძლეთამძლე მეფე ერეკლეს“, „ხმა ღაღადისა...“, „აზარფეშა“, „თათრის გოგო“, „სონა — უბედური გოგო“ და სხვა).“
- „ნიკიფორე კასავილას მოვლილი ჰქონდა მთელი მსოფლიო, ხატაეთიდან ირლანდიამდის. მაინც გაოცეული შესცქეროდა ოქროისა და ვერცხლის ჭაღებს, დიდი დარბაზის კუთხეებში დადგმულს, ბაგრატეულ სამწდეურებს, ოქროს ლანგარეს, აზარფეშებს და ფიალებს, ხატაურ და ირანულ ჭურჭელს. უთვალებდა უცნაურ ცერემონიებს „საქართველოს მეფის“ ბრწყინვალე სასახლისას. საქართველო მას წარმოდგენილი ჰქონდა, როგორც ნახევრად წარმართული სამეფო. “
- ➤ სინონიმები: თასი
წარმოებული ლექსიკა
[რედაქტირება]თარგმანები
[რედაქტირება]წყაროები და რესურსები
[რედაქტირება]
ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 1, გვერდი 249, თბილისი, 2008 წელი.- „აზარფეშა“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
- ქართული ენის ორთოგრაფიული ლექსიკონი, ვარლამ თოფურია, ივანე გიგინეიშვილი, თბილისი „განათლება“, 1998, გვ. 31
- ნეიმანი ალ., ქართულ სინონიმთა ლექსიკონი, მესამე გამოცემა, თბ.: „განათლება“, 1978, გვ. 11.
- ქართული მატერიალური კულტურის ლექსიკონი, ელდარ ნადირაძე, თბილისი, 2022, გვ. 27