თორნიკე

ქართული

➤ თორნიკე, თორნიკ-ის(ა), მრ. რ. არ აქვს

ბრუნვა	მხოლობითი	მრავლობითი
სახელობითი	თორნიკე	—	—
მოთხრობითი	თორნიკემ / თორნიკემა	—	—
მიცემითი	თორნიკეს / თორნიკესა	—	—
ნათესაობითი	თორნიკის / თორნიკისა	—	—
მოქმედებითი	თორნიკით / თორნიკითა	—
ვითარებითი	თორნიკედ / თორნიკედა	—
წოდებითი	თორნიკევ / თორნიკე	—	—
ყველა სხვა ფორმა იხილეთ ფორმაწარმოების გვერდზე

მამაკაცის სახელი.
აკაკი წერეთელი, „თორნიკე ერისთავი“

„ამ უპატრონო ცხენის დანახვა თორნიკეს დარჩა მეტად საწყენად, რადგანაც იცნო მან მაშინათვე ის ორბელიძის ბედაურ ცხენად.“

სახელი