რ
ქართული[რედაქტირება]
რ[რედაქტირება]
 | ||||||||
| ||||||||
ეტიმოლოგია[რედაქტირება]
წაკითხვა[რედაქტირება]
მნიშვნელობა[რედაქტირება]
ასო[რედაქტირება]
- მეჩვიდმეტე ასო ქართულ ანბანში (მეცხრამეტე ძველ ქართულ ანბანში); მისი სახელია რაე.
- ძველ ქართულ სათვალავში აღნიშნავდა ასს (100).
- რევაზ მიშველაძე, „რას მერჩოდი...“
- „ნავის ნიჩაბს ერთადერთი ლათინური ასო „რ“ეწერა.“
წყაროები და რესურსები[რედაქტირება]
ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 6, სვეტი 343, თბილისი, 1960 წელი.
იხილეთ ქართული ვიკიპედიის სტატია „რ“- „რ“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 8, გვ. 264, თბ., 1984 წელი.
