ს
ქართული
[რედაქტირება]ს
[რედაქტირება] | ||||||||
| ||||||||
ეტიმოლოგია
[რედაქტირება]წაკითხვა
[რედაქტირება]მნიშვნელობა
[რედაქტირება]- მეთვრამეტე ასო ქართულ ანბანში (მეოცე ძველ ქართულ ანბანში); მისი სახელია სან-ი.
- ძველ ქართულ სათვალავში აღნიშნავდა ორასს (200).
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
წყაროები და რესურსები
[რედაქტირება]
ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 6, სვეტი 483, თბილისი, 1960 წელი.
იხილეთ ქართული ვიკიპედიის სტატია „ს“- „ს“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 8, გვ. 527, თბ., 1984 წელი.
