reticent

ინგლისური

reticent

მნიშვნელობა

1. (ზედსართავი სახელი) უთქმელი, სიტყვაძვირი, ჩუმი, თავშეკავებული, თავდაჭერილი (განსაკუთრებით ლაპარაკში)
   ◆ She is a good facilitator and uses strategies that draw more reticent team members into the discussion.

წარმოთქმა:

IPA: /ˈrɛtəsənt/

დამარცვლა:

ret-uh-suhnt

ეტიმოლოგია:

ლათ. reticēre

სინონიმები:

taciturn • reserved • reluctant • quiet • uncommunicative

ანტონიმები:

talkative • voluble

წარმოქმნილი სიტყვები და გამოთქმები:

reticence • reticency • reticently • nonreticent • nonreticently • unreticent