ჰ

იხილეთ აგრეთვე: Ⴠ, ⴠ, Ჰ და ჰ-.

ქართული

ასო

ჰ U+10F0, ჰ GEORGIAN LETTER HAE ← ჯ [U+10EF] ქართული ჱ → [U+10F1]

წარმოთქმა:

IPA: [h]

მნიშვნელობა:

[1] ქართული ანბანის ოცდამეცამეტე (ბოლო) ასო (ძველ ქართულ ანბანში — ოცდამეჩვიდმეტე); მისი სახელია ჰაე.

[2] ძველ ქართულ სათვალავში აღნიშნავდა ცხრა ათასს (9000).

მაგალითები:

[მნიშვ. 1] და ვინც სულ არასა სწავლობს, მათ უნდა ვუთხრათ ხომ „ჰაი“, რადგანაც გამოუცნობი დარჩებათ იმათ ეს ჰ'აე' (აკაკი წერეთელი)

წყაროები და რესურსები:

[მნიშვ. 1, 2] იხილეთ ქართული ვიკიპედიის სტატია „ჰ“

[მნიშვ. 1, 2] ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 8, თბილისი, 1964 წელი.

[მნიშვ. 1, 2] „ჰ“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში

[მნიშვ. 1, 2] ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 11, გვ. 582, თბ., 1987 წელი.