ხ
ქართული
[რედაქტირება]ხ
[რედაქტირება] | ||||||||
| ||||||||
ეტიმოლოგია
[რედაქტირება]წაკითხვა
[რედაქტირება]მნიშვნელობა
[რედაქტირება]- ქართული ანბანის ოცდამეთერთმეტე ასო (ძველ ქართულში ოცდამეთოთხმეტე იყო). მისი სახელია ხან-ი.
- ძველ ქართულ სათვალავში აღნიშნავდა ექვსი ათასს (6000).
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
წყაროები და რესურსები
[რედაქტირება]
ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 8, სვეტი 1309, თბილისი, 1964 წელი.
იხილეთ ქართული ვიკიპედიის სტატია „ხ“- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 11, გვ. 411, თბ., 1987 წელი.
