მ
ქართული
[რედაქტირება]მ
[რედაქტირება] | ||||||||
| ||||||||
ეტიმოლოგია
[რედაქტირება]წაკითხვა
[რედაქტირება]მნიშვნელობა
[რედაქტირება]- მეთორმეტე ასო ქართულ ანბანში (მეცამეტე ძველ ქართულ ანბანში); მისი სახელია მან-ი.
- ძველ ქართულ სათვალავში აღნიშნავდა ორმოცს (40).
წყაროები და რესურსები
[რედაქტირება]
ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 5, სვეტი 1, თბილისი, 1958 წელი.
იხილეთ ქართული ვიკიპედიის სტატია „მ“- „მ“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 6, გვ. 320, თბ., 1983 წელი.
