კ
ქართული[რედაქტირება]
კ[რედაქტირება]
|
ეტიმოლოგია[რედაქტირება]
წაკითხვა[რედაქტირება]
მნიშვნელობა[რედაქტირება]
ასო[რედაქტირება]
- მეათე ასო ქართულ ანბანში (მეთერთმეტე ძველ ქართულ ანბანში); მისი სახელია კან-ი.
- ძველ ქართულ სათვალავში აღნიშნავდა ოცს (20).
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
- კუთხური (ფშაური): ბოლომოკვეცილი -კენ თანდებული.
- „თმებს უკუიყრის ნაკადი, ცისაკ დაიწყებს ცქერასა.“
წყაროები და რესურსები[რედაქტირება]
- ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 4, სვეტი 1001, თბილისი, 1955 წელი.
- იხილეთ ქართული ვიკიპედიის სტატია „კ“
- „კ“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 5, გვ. 291, თბ., 1980 წელი.
- საქართველო (ენციკლოპედია), ტ. 4, გვ. 416, თბ., 2018წელი.