კ
ქართული
[რედაქტირება]კ
[რედაქტირება] | ||||||||
| ||||||||
ეტიმოლოგია
[რედაქტირება]წაკითხვა
[რედაქტირება]მნიშვნელობა
[რედაქტირება]- მეათე ასო ქართულ ანბანში (მეთერთმეტე ძველ ქართულ ანბანში); მისი სახელია კან-ი.
- ძველ ქართულ სათვალავში აღნიშნავდა ოცს (20).
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
- კუთხური (ფშაური): ბოლომოკვეცილი -კენ თანდებული.
- „თმებს უკუიყრის ნაკადი, ცისაკ დაიწყებს ცქერასა.“
წყაროები და რესურსები
[რედაქტირება]
ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 4, სვეტი 1001, თბილისი, 1955 წელი.
იხილეთ ქართული ვიკიპედიის სტატია „კ“- „კ“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 5, გვ. 291, თბ., 1980 წელი.
- საქართველო (ენციკლოპედია), ტ. 4, გვ. 416, თბ., 2018წელი.
