თ
ქართული[რედაქტირება]
თ[რედაქტირება]
 | ||||||||
| ||||||||
ეტიმოლოგია[რედაქტირება]
წაკითხვა[რედაქტირება]
მნიშვნელობა[რედაქტირება]
ასო[რედაქტირება]
- მერვე ასო ქართულ ანბანში; მისი სახელია თან-ი.
- ძველ ქართულ ანბანში — ასომთავრულშიც, ნუსხურშიც, აგრეთვე მხედრულში XIX ს. მესამოცე წლებამდე – მეცხრე ადგილი ეკავა და აღნიშნავდა ცხრას (9).
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
- მიუთითებს მუხლებად დაყოფილ ტექსტის მერვე მუხლზე, – თუ მუხლების რიგი ასოებითაა აღნიშნული.
- მე-5 პარაგრაფის თ მუხლი (§ 5თ)
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
- ზმნის მრავლობითი რიცხვის ბოლოსართი.
- ვართ.. ხართ.. ვაშენებთ.
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
- მრავლობითი რიცხვის ბოლოსართი სახელებში.
- მათ (აშენეს).. კაცთმოყვარე.. მიწათ-მოქმედი
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
წყაროები და რესურსები[რედაქტირება]
ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 4, სვეტი 199, თბილისი, 1955 წელი.
იხილეთ ქართული ვიკიპედიის სტატია „თ“- „თ“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 4, გვ. 555, თბ., 1979 წელი.
- საქართველო (ენციკლოპედია), ტ. 3, გვ. 413, თბ., 2014 წელი.
