ვ
ქართული[რედაქტირება]
ვ[რედაქტირება]
 | ||||||||
| ||||||||
ეტიმოლოგია[რედაქტირება]
წაკითხვა[რედაქტირება]
მნიშვნელობა[რედაქტირება]
ასო[რედაქტირება]
- მეექვსე ასო ქართულ ანბანში; მისი სახელია ვინ-ი.
- ძველ ქართულ სათვალავში აღნიშნავდა ციფრ ექვს (6).
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
- მიუთითებს მუხლებად დაყოფილი ტექსტის მეექვსე მუხლზე, თუ მუხლების რიგი ასოებითაა აღნიშნული.
- მე-19 პარაგრაფის ვ მუხლი (§ 9ვ).
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
- პირველი პირის სუბიექტის ნიშანი ზმნებში
- ვ-წერ.... ვ კითხეთ.... ვ-უკითხივარ...
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
- წოდებითი ფორმის ნიშანი ხმოვანზე დაბოლოებულ ფუძეებთან, როცა ფუძე ერთ მარცვალზე მეტია.
- ლიტრავ, შენ გეუბნებიან. კოკავ, შენ გესმოდეს (ანდაზა)
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
- შეკვეცილი -ვე ნაწილაკი.
- მეუდაბნოემ იქავ კუთხიდან მოზიდა შეშა, ცეცხლი აანთო (ილია ჭავჭავაძე)
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
წყაროები და რესურსები[რედაქტირება]
ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 4, გვერდი 583, თბილისი, 2019 წელი.
იხილეთ ქართული ვიკიპედიის სტატია „ვ“- „ვ“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 4, გვ. 261, თბ., 1979 წელი.
- საქართველო (ენციკლოპედია), ტ. 3, გვ. 127, თბ., 2014 წელი.
- თოფურია ვარლამ, გიგინეიშვილი ივანე, ქართული ენის ორთოგრაფიული ლექსიკონი, თბ.: „განათლება“, 1998, გვ. 274.
