დ
ქართული
[რედაქტირება]დ
[რედაქტირება] | ||||||||
| ||||||||
ეტიმოლოგია
[რედაქტირება]წაკითხვა
[რედაქტირება]მნიშვნელობა
[რედაქტირება]- მეოთხე ასო ქართულ ანბანში; მისი სახელია დონ-ი.
- ძველ ქართულ სათვალავში აღნიშნავდა ციფრ ოთხს (4).
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
- მიუთითებს მუხლებად დაყოფილი ტექსტის მეოთხე მუხლზე, თუ მუხლების რიგი ასოებითაა აღნიშნული.
- მე-4 პარაგრაფის დ მუხლი (§ 4 დ).
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
- -დ მიმართულებითი ბრუნვის ნიშანი ხმოვანზე დასრულებულ სახელებში.
- ძმად, მზედ, ოქროდ
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
წყაროები და რესურსები
[რედაქტირება]
ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 3, გვერდი 21, თბილისი, 2015 წელი.
იხილეთ ქართული ვიკიპედიის სტატია „დ“- „დ“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 3, გვ. 323, თბ., 1978 წელი.
- საქართველო (ენციკლოპედია), ტ. 2, გვ. 240, თბ., 2012 წელი.
- თოფურია ვარლამ, გიგინეიშვილი ივანე, ქართული ენის ორთოგრაფიული ლექსიკონი, თბ.: „განათლება“, 1998, გვ. 195.
