wakeful

ინგლისური

wakeful

მნიშვნელობა

1. (ზედსართავი სახელი) მღვიძარე, ფხიზელი, დაუძინებელი, უძილო, ყურადღებიანი

◆ Excitement made the children wakeful.

◆ a wakeful night

◆ a wakeful foe

წარმოთქმა:

IPA: /ˈweɪk fəl/

დამარცვლა:

weyk-fuh l

ეტიმოლოგია:

1550. wake + -ful

სინონიმები:

sleepless • awake • insomniac • restless • watchful • alert • vigilant • wary • observant

ანტონიმები:

asleep • sleeping • sleepful

წარმოქმნილი სიტყვები და გამოთქმები:

wakefully • wakefulness • unwakeful • enwakefully • unwakefulness

შეადარეთ:

hypnopompic