შინაარსზე გადასვლა

obey

ვიქსიკონი გვერდიდან
ზმნის ფორმები Verb forms
საწყისი obey
უბრალო წარსული obey
სრული წარსული obeyed
განგრძობითი obeying
III პირი, მხ.რ.
(He, She, It)
obeys


obey

მნიშვნელობა
  1. (ზმნა) დამორჩილება, გაგონება (გააკეთო ისე, როგორც მიგითითეს)
    ◆ to obey one's parents
წარმოთქმა:
IPA: /oʊˈbeɪ/
აუდიო მაგალითი: Audio (US) ?
დამარცვლა:
oh-bey
ეტიმოლოგია:
ფრანგ. obeir; ლათ. oboedire
ანტონიმები:
defydisobey
წარმოქმნილი სიტყვები და გამოთქმები:
obedienceobedientobeyableobeyerobeyingly
მოძიებულია „https://ka.wiktionary.org/w/index.php?title=obey&oldid=106860“-დან