bonehead

ინგლისური

bonehead

მნიშვნელობა

1. (არსებითი სახელი) ხისთავა, ძვალტვინა (ადამიანი)
   ◆ four sons, all boneheads
2. (ზედსართავი სახელი) უტვინო, სულელური
   ◆ a bonehead mistake

წარმოთქმა:

IPA: /ˈboʊnˌhɛd/

დამარცვლა:

bohn-hed

ეტიმოლოგია:

1900. ამერიკანიზმი. bone + head

სინონიმები:

(მნიშვ. 1) blockhead • stupid

(მნიშვ. 2) unthinking • stupid

წარმოქმნილი სიტყვები და გამოთქმები:

• boneheaded
• boneheadness