ანბანთქება

ვიქსიკონი გვერდიდან

ქართული[რედაქტირება]

ანბანთქება[რედაქტირება]

ეტიმოლოგია[რედაქტირება]

ანბანი

წაკითხვა[რედაქტირება]

მნიშვნელობა[რედაქტირება]

არსებითი სახელი[რედაქტირება]
  1. სპეციალური: ლექსი, რომლის ყოველი სტრიქონი ან ყოველი სიტყვა იწყება ახალი ასოთი ანბანის რიგზე. ანბანთქება გავრცელებული იყო XVII-XVIII საუკუნეებში ქართულ პოეზიაში.
    ანბანთქებანი ჰქონდათ თეიმურაზ I-ს, არჩილს, ვახტანგ მეექვსეს, თეიმურაზ მეორეს, ბესიკს და ზოგიერთ სხვა პოეტს.“
    ➤ სინონიმები: ლექსი, აკროსტიხი

წარმოებული ლექსიკა[რედაქტირება]

თარგმანები[რედაქტირება]

წყაროები და რესურსები[რედაქტირება]