კოპე

ქართული[რედაქტირება]

➤ კოპე, კოპ-ის(ა), მრავლობითი: კოპე-ებ-ი, კოპე-ნ-ი

ბრუნვა	მხოლობითი	მრავლობითი
სახელობითი	კოპე	კოპეები	კოპენი
მოთხრობითი	კოპემ / კოპემა	კოპეებმა	კოპეთ / კოპეთა
მიცემითი	კოპეს / კოპესა	კოპეებს / კოპეებსა	კოპეთ / კოპეთა
ნათესაობითი	კოპის / კოპისა	კოპეების / კოპეებისა	კოპეთ / კოპეთა
მოქმედებითი	კოპით / კოპითა	კოპეებით / კოპეებითა
ვითარებითი	კოპედ / კოპედა	კოპეებად / კოპეებადა
წოდებითი	კოპევ / კოპე	კოპეებო	კოპენო
ყველა სხვა ფორმა იხილეთ ფორმაწარმოების გვერდზე

ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 4, სვეტი 1336, თბილისი, 1955 წელი.
ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
ნეიმანი ალ., ქართულ სინონიმთა ლექსიკონი, მესამე გამოცემა, თბ.: „განათლება“, 1978, გვ. 222.
ქართული მატერიალური კულტურის ლექსიკონი, ელდარ ნადირაძე, თბილისი, 2022, გვ. 239

სულხან-საბა ორბელიანი, ლექსიკონი ქართული : [ორტომეული], ტ. 1, თბილისი: „მერანი“, 1991, გვ. 383-384.