ვარცლი
ქართული[რედაქტირება]
ვარცლი[რედაქტირება]
ეტიმოლოგია[რედაქტირება]
წაკითხვა[რედაქტირება]
- ფონეტიკური ტრანსლიტერაცია (IPA): [vɑrt͡sʰli]
- აუდიო მაგალითი: ვარცლი ?
- დამარცვლა: ვარ·ცლი, მრ. რ. ვარ·ცლე·ბი, ვარ·ცლნი
მნიშვნელობა[რედაქტირება]
არსებითი სახელი[რედაქტირება]
| ➤ ვარცლ-ი, ვარცლ-ის(ა), მრავლობითი: ვარცლ-ებ-ი, ვარცლ-ნ-ი | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
- ცომის საზელი ხის (ან ლითონის) ჭურჭელი, მოგრძო და ღრმა, ორსავე ბოლოს აქვს წაშვერილი ფართო ფრთები (ეგრეთწოდებული ვარცლის თავები, რაზედაც გუნდებად ამოღებულ ცომს საფანელს უკიდებენ).
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
- ➤ სინონიმები: გეჯა
- ძველი: მცირე ნავი (სულხან-საბა ორბელიანი).
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
- კუთხური, ქიზიყური: წისქვილის ის ნაწილი, რაშიც ფქვილი ცვივა, — საფქვილე, ალა¹, ალატი.
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
წარმოებული ლექსიკა[რედაქტირება]
- ➤ წარმოებული სიტყვები: ვარცლისებრი
თარგმანები[რედაქტირება]
|
|
წყაროები და რესურსები[რედაქტირება]
ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 4, გვერდი 634-635, თბილისი, 2019 წელი.
იხილეთ ქართული ვიკიპედიის სტატია „ვარცლი“- „ვარცლი“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
- ქართული ენის ორთოგრაფიული ლექსიკონი, ვარლამ თოფურია, ივანე გიგინეიშვილი, თბილისი „განათლება“, 1998, გვ. 275
- ნეიმანი ალ., ქართულ სინონიმთა ლექსიკონი, მესამე გამოცემა, თბ.: „განათლება“, 1978, გვ. 175.
- ქართული მატერიალური კულტურის ლექსიკონი, ელდარ ნადირაძე, თბილისი, 2022, გვ. 157
- სულხან-საბა ორბელიანი, ლექსიკონი ქართული : [ორტომეული], ტ. 1, თბილისი: „მერანი“, 1991, გვ. 256.