ხართუთა
ქართული[რედაქტირება]
ხართუთა[რედაქტირება]
ეტიმოლოგია[რედაქტირება]
სპარსულიდან ხართუთ.
წაკითხვა[რედაქტირება]
- ფონეტიკური ტრანსლიტერაცია (IPA): [xɑrtʰutʰɑ]
- აუდიო მაგალითი: ხართუთა ?
- დამარცვლა: ხარ·თუ·თა, მრ. რ. ხარ·თუ·თე·ბი, ხარ·თუ·თა·ნი
მნიშვნელობა[რედაქტირება]
არსებითი სახელი[რედაქტირება]
| ➤ ხართუთა, ხართუთ-ის(ა), მრავლობითი: ხართუთ-ებ-ი, ხართუთა-ნ-ი | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
- ბოტანიკა: [ლათ. Morus nigra] თუთის ერთ-ერთი სახეობა; აქვს ხეშეში ფოთლები და მსხვილი ნაყოფი.
- ნიკო სამადაშვილი, „ორი გზა“
- „წისქვილს ახლოს დიდი ხართუთა ხარებს აბამდა ჩაშლილ კალოში, ხალხი ოხრობდა და ხარხარებდა ...“
- ამ ხის ნაყოფი; მოკლეყუნწიანია, შავი; მომჟავო-მოტკბოა; სამურაბედ იხმარება.
- თამაზ მეტრეველი, „ველური წაბლის ხეივანი“
- „ … აი, თუთა! – ბიჭმა ცერი უჩვენა. – ხართუთას რომ ეძახიან, ხომ იცი?! თეთრი – არა, ნარინჯისფერი, – თეთრი, კანეშნა! “
- ➤ სინონიმები: თუთა
წარმოებული ლექსიკა[რედაქტირება]
თარგმანები[რედაქტირება]
|
წყაროები და რესურსები[რედაქტირება]
ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 8, სვეტი 1342, თბილისი, 1964 წელი.
იხილეთ ქართული ვიკიპედიის სტატია „ხართუთა“- „ხართუთა“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
- ქართული ენის ორთოგრაფიული ლექსიკონი, ვარლამ თოფურია, ივანე გიგინეიშვილი, თბილისი „განათლება“, 1998, გვ. 615
- ნეიმანი ალ., ქართულ სინონიმთა ლექსიკონი, მესამე გამოცემა, თბ.: „განათლება“, 1978, გვ. 540.
- სულხან-საბა ორბელიანი, ლექსიკონი ქართული : [ორტომეული], ტ. 2, თბილისი: „მერანი“, 1993, გვ. 593.