მონადირეთუხუცესი

ვიქსიკონი გვერდიდან

ქართული[რედაქტირება]

მონადირეთუხუცესი[რედაქტირება]

ეტიმოლოგია[რედაქტირება]

მიღებულია ორი ქართული სიტყვის შერწყმით — მონადირე + უხუცესი; მონადირე დგას ნართანიანი მრავლობითი რიცხვის ნათესაობით ბრუნვაში, ხოლო უხუცესი – ფუძის სახით.

წაკითხვა[რედაქტირება]

მნიშვნელობა[რედაქტირება]

არსებითი სახელი[რედაქტირება]
  1. ისტორიული: მონადირეთა უფროსი, სამონადირეო უწყების მთავარი მოხელე ძველ საქართველოში.

წარმოებული ლექსიკა[რედაქტირება]

თარგმანები[რედაქტირება]

წყაროები და რესურსები[რედაქტირება]