მ
ქართული[რედაქტირება]
მ[რედაქტირება]
 | ||||||||
| ||||||||
ეტიმოლოგია[რედაქტირება]
წაკითხვა[რედაქტირება]
მნიშვნელობა[რედაქტირება]
ასო[რედაქტირება]
- მეთორმეტე ასო ქართულ ანბანში (მეცამეტე ძველ ქართულ ანბანში); მისი სახელია მან-ი.
- ძველ ქართულ სათვალავში აღნიშნავდა ორმოცს (40).
წყაროები და რესურსები[რედაქტირება]
ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 5, სვეტი 1, თბილისი, 1958 წელი.
იხილეთ ქართული ვიკიპედიის სტატია „მ“- „მ“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 6, გვ. 320, თბ., 1983 წელი.
