თოფი
ქართული[რედაქტირება]
თოფი¹[რედაქტირება]
ეტიმოლოგია[რედაქტირება]
წაკითხვა[რედაქტირება]
- ფონეტიკური ტრანსლიტერაცია (IPA): [tʰɔpʰi]
- აუდიო მაგალითი: თოფი ?
- დამარცვლა: თო·ფი, მრ. რ. თო·ფე·ბი, თოფ·ნი
- პარონიმები: თომი, თორი, თოში, თოკი, ცოფი
მნიშვნელობა[რედაქტირება]
არსებითი სახელი[რედაქტირება]
| ➤ თოფ-ი, თოფ-ის(ა), მრავლობითი: თოფ-ებ-ი, თოფ-ნ-ი | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
- ხელში დასაჭერი გრძელლულიანი ცეცხლსასროლი იარაღი.
წარმოებული ლექსიკა[რედაქტირება]
- ➤ წარმოებული სიტყვები: თოფიარაღასხმული, თოფ-იარაღი, თოფიარაღიანი, თოფისწამალი, თოფმომარჯვებული, თოფმოღერებული, თოფნაკრავი, თოფქვეშ~თოფშემართული
- ➤ შესიტყვებები: თოფის მანძილზე , თოფის შეკვრა, თოფს ფეხზე შეაყენებს
- ➤ ანდაზები: ცარიელი თოფისა შორს მტერს ეშინია, ახლოს — პატრონსაო • თოფს მსროლელი უნდაო
თარგმანები[რედაქტირება]
|
|
წყაროები და რესურსები[რედაქტირება]
ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 4, სვეტი 473-474, თბილისი, 1955 წელი.- „თოფი“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
- ქართული ენის ორთოგრაფიული ლექსიკონი, ვარლამ თოფურია, ივანე გიგინეიშვილი, თბილისი „განათლება“, 1998, გვ. 292
- ნეიმანი ალ., ქართულ სინონიმთა ლექსიკონი, მესამე გამოცემა, თბ.: „განათლება“, 1978, გვ. 204.
- ქართული მატერიალური კულტურის ლექსიკონი, ელდარ ნადირაძე, თბილისი, 2022, გვ. 192
- სულხან-საბა ორბელიანი, ლექსიკონი ქართული : [ორტომეული], ტ. 1, თბილისი: „მერანი“, 1991, გვ. 310.
თოფი²[რედაქტირება]
ეტიმოლოგია[რედაქტირება]
წაკითხვა[რედაქტირება]
- ფონეტიკური ტრანსლიტერაცია (IPA): [tʰɔpʰi]
- აუდიო მაგალითი: თოფი ?
- დამარცვლა: თო·ფი, მრ. რ. თო·ფე·ბი, თოფ·ნი
მნიშვნელობა[რედაქტირება]
არსებითი სახელი[რედაქტირება]
| ➤ თოფ-ი, თოფ-ის(ა), მრავლობითი: თოფ-ებ-ი, თოფ-ნ-ი | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
- მატერიის, ქსოვილის მთლიანი ნაჭერი, ბრტყლად დახვეული მატერიის ზომის მსხვილი ერთეული.
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
- ➤ სინონიმები: ცალი
წარმოებული ლექსიკა[რედაქტირება]
თარგმანები[რედაქტირება]
|
|
წყაროები და რესურსები[რედაქტირება]
- ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 4, სვეტი 474, თბილისი, 1955 წელი.
იხილეთ ქართული ვიკიპედიის სტატია „თოფი“- ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
- ქართული ენის ორთოგრაფიული ლექსიკონი, ვარლამ თოფურია, ივანე გიგინეიშვილი, თბილისი „განათლება“, 1998, გვ. 292
- ნეიმანი ალ., ქართულ სინონიმთა ლექსიკონი, მესამე გამოცემა, თბ.: „განათლება“, 1978, გვ. 204.