აურზაური
ქართული
[რედაქტირება]აურზაური
[რედაქტირება]ეტიმოლოგია
[რედაქტირება]წაკითხვა
[რედაქტირება]- ფონეტიკური ტრანსლიტერაცია (IPA): [ɑurzɑuri]
- აუდიო მაგალითი: აურზაური ?
- დამარცვლა: ა·ურ·ზა·უ·რი, მრ. რ. არ აქვს
მნიშვნელობა
[რედაქტირება]| ➤ აურზაურ-ი, აურზაურ-ის(ა), მრ. რ. არ აქვს | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
- ხმაურიანი არეულობა, უწესრიგობა.
- ატყდა ერთი აურზაური
- 1973: ოთარ ჭილაძე, „გზაზე ერთი კაცი მიდიოდა“
- „ჭრელი ძაღლივით, ყველა იცნობდა, ქალაქის ერთი ბოლოდან მეორემდე. სანამ აურზაური იდგა ქალაქში, კიდევ იყო გადარჩენის იმედი, იმედის ნატამალი მაინც,...“
- ➤ სინონიმები: ხმაური, ალიაქოთი, შეხლა-შემოხლა, არეულობა, გნიასი, ხათაბალა, ყალმაყალი, აყალ~მაყალი, ალიაქოთი, ორომტრიალი, კორიანტელის აყენება, ჩოჩქოლი, ოდიგარი, ზედახოცვა, განგაში, ვაივაგლახი, ვაი უშველებელი, გაწამაწია, დავიდარობა, მეორედ მოსვლა, განგაში დაჰკრავს, ატეხეს, ჯოჯოხეთი, სოდომ, გომორი, მითქმა-მოთქმა, შერბენ-გარბენა, წრიალი, ღორღალი, ქოთქოთი, ღორღალი, ქოთქოთი, ჯიღჯიღიხოჯის აბანო, ღავლავი, აირია მონასტერი, ხორხორი, ერთი ამბავი შექმნა
წარმოებული ლექსიკა
[რედაქტირება]- ➤ წარმოებული სიტყვები: აურზაურიანი
თარგმანები
[რედაქტირება]|
|
წყაროები და რესურსები
[რედაქტირება]
ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 1, გვერდი 728, თბილისი, 2008 წელი.- „აურზაური“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
- ქართული ენის ორთოგრაფიული ლექსიკონი, ვარლამ თოფურია, ივანე გიგინეიშვილი, თბილისი „განათლება“, 1998, გვ. 66
- ნეიმანი ალ., ქართულ სინონიმთა ლექსიკონი, მესამე გამოცემა, თბ.: „განათლება“, 1978, გვ. 31.