αρχή

See also: ἀρχή and ἀρχῇ

Greek

Etymology

Inherited from Ancient Greek ἀρχή (arkhḗ).

Pronunciation

• IPA^(key): /arˈçi/
• Hyphenation: αρ‧χή

Noun

αρχή • (archí) f (plural αρχές)

1. origin, beginning

   στην αρχή ― stin archí ― in the beginning

2. principle
3. authority
4. government authorities (as plural)

Declension

declension of αρχή

case     \     number	singular	plural
nominative	αρχή •	αρχές •
genitive	αρχής •	αρχών •
accusative	αρχή •	αρχές •
vocative	αρχή •	αρχές •

Derived terms

• απαρχή f (aparchí, “beginning”)
• απαρχής (aparchís, “from the beginning”, adverb)
• αποξαρχής (apoxarchís, “from the beginning”, adverb)
• αρχέτυπο n (archétypo, “archetype”)
• αρχέτυπος (archétypos, “archetypal”, adjective)
• αρχήθεν (archíthen, “from the beginning”, adverb)
• αρχίζω (archízo, “to begin”)
• αρχικά (archiká, “initially”, adverb)
• αρχικώς (archikós, “initially”, adverb)
• εξαρχής (exarchís, “from the beginning”, adverb)
• κατ' αρχάς (kat' archás, “at first, initially”)
• κατ' αρχήν (kat' archín, “in principle”)
• and see: αρχηγός m (archigós, “leader, chief”)

Related terms

• άρχω (árcho, “to govern; to begin”)
• υπάρχω (ypárcho, “to exist”)