ჰიმნი
ქართული
[რედაქტირება]ჰიმნი
[რედაქტირება]
|
ეს სიტყვა-სტატია მთავარ გვერდზე იყო გატანილი. | 
|
ეტიმოლოგია
[რედაქტირება]ძვ. ბერძნ. ὕμνος, hýmnos
წაკითხვა
[რედაქტირება]- ფონეტიკური ტრანსლიტერაცია (IPA): [himni]
- აუდიო მაგალითი: ჰიმნი ?
- დამარცვლა: ჰიმ·ნი, მრ. რ. ჰიმ·ნე·ბი, ჰიმნ·ნი
უმართებულო ფორმები
[რედაქტირება]მნიშვნელობა
[რედაქტირება]| ➤ ჰიმნ-ი, ჰიმნ-ის(ა), მრავლობითი: ჰიმნ-ებ-ი, ჰიმნ-ნ-ი | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
- საზეიმო სიმღერა, რომელიც მიღებულია როგორც სახელმწიფოებრივი ან კლასობრივი ერთიანობის სიმბოლო.
- ოთარ ჭილაძე, „გოდორი“
- „...ანდა, თავისუფალი და ფეხზე მყარად მდგარი ქვეყნის შვილები სახელმწიფო ჰიმნის მოსმენისას.“
- სახოტბო გალობა; ღვთაების სადიდებელი სიმღერა.
- 2013-03-20: „ახალი თაობა (გაზეთი)“, „ფოლკლორის ცენტრში მუსიკალური მიმართულებების ანგარიში წარადგინეს“
- „გურგენ გურჩიანმა თავიდანვე მიზნად დაისახა უძველესი სვანური ხალხური სიმღერებისა და ღვთის სადიდებელი ჰიმნ-საგალობლების მოძიება და აღდგენა-გაცოცხლება. ლოტბარმა მრავალი წლის განმავლობაში სოფელ-სოფელ მოაგროვა.“
წარმოებული ლექსიკა
[რედაქტირება]- ➤ წარმოებული სიტყვები: ჰიმნოგრაფი, ჰიმნოგრაფია, ჰიმნოლოგია
თარგმანები
[რედაქტირება]
|
წყაროები და რესურსები
[რედაქტირება]
ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 8, სვეტი 1641, თბილისი, 1964 წელი.
იხილეთ ქართული ვიკიპედიის სტატია „ჰიმნი“- „ჰიმნი“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
- ქართული ენის ორთოგრაფიული ლექსიკონი, ვარლამ თოფურია, ივანე გიგინეიშვილი, თბილისი „განათლება“, 1998, გვ. 628
- საჯარო მოხელის ორთოგრაფიულ-სტილისტიკური ლექსიკონი, თამარ ვაშაკიძე, ავთანდილ არაბული, თეა ბურჭულაძე, თბილისი, 2022, გვ. 619
- ჭაბაშვილი მ., უცხო სიტყვათა ლექსიკონი, თბილისი, 1989, გვ. 571.