ჰაეროვანი
ქართული[რედაქტირება]
ჰაეროვანი[რედაქტირება]
ეტიმოლოგია[რედაქტირება]
წაკითხვა[რედაქტირება]
- ფონეტიკური ტრანსლიტერაცია (IPA): [hɑɛrɔvɑni]
- აუდიო მაგალითი: ჰაეროვანი ?
- დამარცვლა: ჰა·ე·რო·ვა·ნი
მნიშვნელობა[რედაქტირება]
ზედსართავი სახელი[რედაქტირება]
➤ ჰაეროვან-ი, ჰაეროვან-ის(ა), მრავლობითი: ჰაეროვან-ებ-ი, ჰაეროვან-ნ-ი | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
- ჰაერისგან შემდგარი, ჰაერით სავსე.
- ჰაეროვანი სივრცე
- რევაზ მიშველაძე, „რჩეული თხზულებანი IV – ნოველები“
- გაუგზავნა საბაჟოს უფროსობას, რაზეც მასპინძელთა გაოცებულ მზერას წააწყდა და თავისი თავი დატუქსა – ეს ჰაეროვანი კოცნა ნამეტანი მაუბრალოებს და როგორმე უნდა მოვიშალოო.
- მეტად მსუბუქი, ნაზი, ნატიფი.
- ჰაეროვანი ქალი. ჰაეროვანი ნამცხვარი
- ოთარ ჭილაძე, „გზაზე ერთი კაცი მიდიოდა“
- თხელი, ჰაეროვანი პერანგი ოდნავ დაქანებულ მკერდსა და მუცელზე ისე მიჰკვროდა, თითქოს ვიღაც უჩინარი სულს.
- ➤ სინონიმები: ლამაზი
- ძველი: არახორციელი, ზეციური. იგივეა, რაც იერიანი.
- ოთარ ჭილაძე, „მარტის მამალი“
- მაგრამ საქმეც ისაა, ღონივრად ამოსუნთქვაც რომ არ შეეძლო. ძალიან ჰაეროვანი იყო, რაღაცნაირად ძალიან მსუბუქი. იმავე დროს, თითქოს სადღაც მიიჩქაროდა, თითქოს სადღაც მიისწრაფოდა და ერთი სული ...
წარმოებული ლექსიკა[რედაქტირება]
- ➤ შესიტყვებები: ჰაეროვანი კოცნა
- ➤ იდიომები: ჰაეროვან კოშკს აგებს
თარგმანები[რედაქტირება]
წყაროები და რესურსები[რედაქტირება]
- ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 8, სვეტი 1618, თბილისი, 1964 წელი.
- „ჰაეროვანი“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
- ქართული ენის ორთოგრაფიული ლექსიკონი, ვარლამ თოფურია, ივანე გიგინეიშვილი, თბილისი „განათლება“, 1998, გვ. 626
- საჯარო მოხელის ორთოგრაფიულ-სტილისტიკური ლექსიკონი, თამარ ვაშაკიძე, ავთანდილ არაბული, თეა ბურჭულაძე, თბილისი, 2022, გვ. 617
- სულხან-საბა ორბელიანი, ლექსიკონი ქართული : [ორტომეული], ტ. 2, თბილისი: „მერანი“, 1993, გვ. 466.