ძელქვა
ნავიგაციაზე გადასვლა
ძიებაზე გადასვლა
ქართული[რედაქტირება]
ძელქვა[რედაქტირება]
ეტიმოლოგია[რედაქტირება]
შესაძლოა ძელი+ქვა. ამ სიტყვისგან გავრცელდა სხვა მრავალ ენაში Zelcova.
წაკითხვა[რედაქტირება]
- ფონეტიკური ტრანსლიტერაცია (IPA): [d͡zɛlkʰvɑ]
- აუდიო მაგალითი: ძელქვა ?
- დამარცვლა: ძელ·ქვა, მრ. რ. ძელ·ქვე·ბი, ძელ·ქვა·ნი
მნიშვნელობა[რედაქტირება]
არსებითი სახელი[რედაქტირება]
| ➤ ძელქვა, ძელქვ-ის(ა), მრავლობითი: ძელქვ-ებ-ი, ძელქვა-ნ-ი | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
- ბოტანიკა: დიდი ტანის, წვრილფოთოლა ხე თელისებრთა ოჯახისა; აქვს მონაცრისფრო-მომწვანო ქერქი, დატოტვილი ვარჯი და უფერული, ერთსახლიანი ყვავილები; ნაყოფი პატარა ზომის კაკალია, მერქანი მეტად მაგარი აქვს; იზრდება მთის ქვედა სარტყლის ტყეებში, მეტწილად მუხნარებში.
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
- კუთხური (მთიულური): იგივეა, რაც ლეკის ხე.
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
წარმოებული ლექსიკა[რედაქტირება]
თარგმანები[რედაქტირება]
წყაროები და რესურსები[რედაქტირება]
ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 8, სვეტი 731, თბილისი, 1964 წელი.
იხილეთ ქართული ვიკიპედიის სტატია „ძელქვა“- „ძელქვა“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
- ქართული ენის ორთოგრაფიული ლექსიკონი, ვარლამ თოფურია, ივანე გიგინეიშვილი, თბილისი „განათლება“, 1998, გვ. 587
- საჯარო მოხელის ორთოგრაფიულ-სტილისტიკური ლექსიკონი, თამარ ვაშაკიძე, ავთანდილ არაბული, თეა ბურჭულაძე, თბილისი, 2022, გვ. 592
- სულხან-საბა ორბელიანი, ლექსიკონი ქართული : [ორტომეული], ტ. 2, თბილისი: „მერანი“, 1993, გვ. 353.