შინაარსზე გადასვლა

ცა

ვიქსიკონი გვერდიდან

ქართული

[რედაქტირება]

ეტიმოლოგია

[რედაქტირება]

წაკითხვა

[რედაქტირება]

მნიშვნელობა

[რედაქტირება]
  1. დედამიწის ზემოთ არსებული სივრცე (რომელიც გუმბათის ფორმისა ჩანს), — ზეცა.
    ➤ სინონიმები: ზეცა, ზესკნელი, ვარსკვლავეთი, მყარი, ცა-მყარი, მარაგი, ცარგვალი
  2. ძველი: ვითომდა ცაში მყოფი ღვთაებრივი ძალა, — ღმერთი, განგება.
  3. იგივეა, რაც სასა.
  4. გუმბათოვანი ჭერი; თაღი (საჭურჭლე ქურისა, ქვიტკირით ამოშენებული წყაროებისა და სხვ.).
  5. ბოხოხის და კახური ქუდის შუა, აწეული ნაწილი (შდრ. კუშტულა).
  6. თევზის საჭერი ბადის ზედა მრგვალი ნაწილი («მასალები საქართველოს შინამრეწველობისა»).

წარმოებული ლექსიკა

[რედაქტირება]
➤ წარმოებული სიტყვები: ცადაზიდული, ცადატყორცნილი , ცადაწვდენილი , ცათამბჯენი , ცათამწვდენი , ცათაფრენა , ცათვალებიანი , ცალაჟვარდი
➤ იდიომები: ცა ქუდად არ მიაჩნია და დედამიწა — ქალამნად •  ცა ქუდად აქვს და დედამიწა — ქალამნად •  ცაზე ვარსკვლავების მოწყვეტა

თარგმანები

[რედაქტირება]

წყაროები და რესურსები

[რედაქტირება]
  • საჯარო მოხელის ორთოგრაფიულ-სტილისტიკური ლექსიკონი, თამარ ვაშაკიძე, ავთანდილ არაბული, თეა ბურჭულაძე, თბილისი, 2022, გვ. 584
  • ნეიმანი ალ., ქართულ სინონიმთა ლექსიკონი, მესამე გამოცემა, თბ.: „განათლება“, 1978, გვ. 496.
  • სულხან-საბა ორბელიანი, ლექსიკონი ქართული : [ორტომეული], ტ. 2, თბილისი: „მერანი“, 1993, გვ. 329.
  • ალექსანდრე ონიანი, ქართული იდიომები, თბ.: „ნაკადული“, 1966, გვ. 171.
მოძიებულია „https://ka.wiktionary.org/w/index.php?title=ცა&oldid=131475“-დან