ფადიშაჰი

ქართული

ბრუნვა	მხოლობითი	მრავლობითი
სახელობითი	ფადიშაჰ-ი	ფადიშაჰ-ებ-ი	ფადიშაჰ-ნ-ი
მოთხრობითი	ფადიშაჰ-მა	ფადიშაჰ-ებ-მა	ფადიშაჰ-თ(ა)
მიცემითი	ფადიშაჰ-ს(ა)	ფადიშაჰ-ებ-ს(ა)	ფადიშაჰ-თ(ა)
ნათესაობითი	ფადიშაჰ-ის(ა)	ფადიშაჰ-ებ-ის(ა)	ფადიშაჰ-თ(ა)
მოქმედებითი	ფადიშაჰ-ით(ა)	ფადიშაჰ-ებ-ით(ა)
ვითარებითი	ფადიშაჰ-ად(ა)	ფადიშაჰ-ებ-ად(ა)
წოდებითი	ფადიშაჰ-ო	ფადიშაჰ-ებ-ო	ფადიშაჰ-ნ-ო

ფადიშაჰ–ი (ფადიშაჰისა)

მნიშვნელობა

1. (არსებითი სახელი) თვითმპყრობელი მეფის, მონარქის ტიტული აღმოსავლეთის ზოგ ქვეყანაში (სპარსეთის შაჰისა, თურქეთის სულთნისა, ავღანეთის მმართველისა...) ◆ რაკი თითოეულმა ცალკე სახელმწიფომ დაინახა, რომ მე იმ წილს არ დამანებებენ, რის სურვილიც მაქვს, დეე ეს ცოცხალ–მკვდარი სამფლობელო ფადიშაჰისა ისევ პატრონს ეჭიროსო (ილია).

წარმოთქმა:

IPA: [pʰɑdɪʃɑhɪ]

დამარცვლა:

ფა·დი·შა·ჰი; მრ. რ. ფა·დი·შა·ჰე·ბი

ეტიმოლოგია:

სპარსული – /ფა̄დშა̄ჰ/ – მეფე, მბრძანებელი.

სინონიმები:

ფადიშა

შეადარეთ:

შაჰი