ფადიშაჰი
Jump to navigation
Jump to search
შეადარეთ:
ქართული
ბრუნვა | მხოლობითი | მრავლობითი | |
---|---|---|---|
სახელობითი | ფადიშაჰ-ი | ფადიშაჰ-ებ-ი | ფადიშაჰ-ნ-ი |
მოთხრობითი | ფადიშაჰ-მა | ფადიშაჰ-ებ-მა | ფადიშაჰ-თ(ა) |
მიცემითი | ფადიშაჰ-ს(ა) | ფადიშაჰ-ებ-ს(ა) | ფადიშაჰ-თ(ა) |
ნათესაობითი | ფადიშაჰ-ის(ა) | ფადიშაჰ-ებ-ის(ა) | ფადიშაჰ-თ(ა) |
მოქმედებითი | ფადიშაჰ-ით(ა) | ფადიშაჰ-ებ-ით(ა) | |
ვითარებითი | ფადიშაჰ-ად(ა) | ფადიშაჰ-ებ-ად(ა) | |
წოდებითი | ფადიშაჰ-ო | ფადიშაჰ-ებ-ო | ფადიშაჰ-ნ-ო |
ფადიშაჰ–ი (ფადიშაჰისა)
- მნიშვნელობა
- (არსებითი სახელი) თვითმპყრობელი მეფის, მონარქის ტიტული აღმოსავლეთის ზოგ ქვეყანაში (სპარსეთის შაჰისა, თურქეთის სულთნისა, ავღანეთის მმართველისა...) ◆ რაკი თითოეულმა ცალკე სახელმწიფომ დაინახა, რომ მე იმ წილს არ დამანებებენ, რის სურვილიც მაქვს, დეე ეს ცოცხალ–მკვდარი სამფლობელო ფადიშაჰისა ისევ პატრონს ეჭიროსო (ილია).
- IPA: [pʰɑdɪʃɑhɪ]
- ფა·დი·შა·ჰი; მრ. რ. ფა·დი·შა·ჰე·ბი
- სპარსული – /ფა̄დშა̄ჰ/ – მეფე, მბრძანებელი.
შეადარეთ: