ფა
იერსახე
ქართული
[რედაქტირება]ფა
[რედაქტირება]
ეტიმოლოგია
[რედაქტირება]სპარსული ფაჰნ «განი»; «განიერი» (მნიშვ. 1)
წაკითხვა
[რედაქტირება]- ფონეტიკური ტრანსლიტერაცია (IPA): [pʰɑ]
- აუდიო მაგალითი: ფა ?
- დამარცვლა: ფა , მრ. რ. ფე·ბი, ფა·ნი
მნიშვნელობა
[რედაქტირება]➤ ფა, ფ-ის(ა), მრავლობითი: ფ-ებ-ი, ფა-ნ-ი | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
- კუთხური (იმერული, გურული): იხმარება რიცხვით სახელებთან მეორე შემადგენელ ნაწილად (ორ-ფა, სამ-ფა...) და ნიშნავს: ფენს, კეცს, -მაგ-ს (ორ-მაგი, სამ-მაგი...).
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
- ლათინური fa მუსიკალური გამის მეოთხე ნოტი.
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
წარმოებული ლექსიკა
[რედაქტირება]თარგმანები
[რედაქტირება]მნიშვ.2
წყაროები და რესურსები
[რედაქტირება]ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 7, სვეტი 1, თბილისი, 1962 წელი.
იხილეთ ქართული ვიკიპედიის სტატია „ფა“
- „ფა“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
ქართული ენის ორთოგრაფიული ლექსიკონი, ვარლამ თოფურია, ივანე გიგინეიშვილი, თბილისი „განათლება“, 1998, გვ. 499
ჭაბაშვილი მ., უცხო სიტყვათა ლექსიკონი, თბილისი, 1989, გვ. 514.
თეზელიშვილი ს. (ბიჭი), უცხო სიტყვათა ლექსიკონი, თბილისი, 2007, ISBN 99940-46-95-0, გვ. 818.