ფ
ქართული
[რედაქტირება]ფ
[რედაქტირება] | ||||||||
| ||||||||
ეტიმოლოგია
[რედაქტირება]წაკითხვა
[რედაქტირება]მნიშვნელობა
[რედაქტირება]- ოცდაპირველი (ოცდამეერთე) ასო ქართულ ანბანში (ოცდამეოთხე ძველ ქართულ ანბანში); მისი სახელია ფარ-ი.
- . ძველ ქართულ სათვალავში აღნიშნავდა ხუთასს (500).
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
წყაროები და რესურსები
[რედაქტირება]
ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 7, სვეტი 1, თბილისი, 1962 წელი.
იხილეთ ქართული ვიკიპედიის სტატია „ფ“- „ფ“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში*
- თეზელიშვილი ს. (ბიჭი), უცხო სიტყვათა ლექსიკონი, თბილისი, 2007, ISBN 99940-46-95-0, გვ. 818.
- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 10, გვ. 205, თბ., 1986 წელი.