ფ
ქართული[რედაქტირება]
ფ[რედაქტირება]
|
ეტიმოლოგია[რედაქტირება]
წაკითხვა[რედაქტირება]
მნიშვნელობა[რედაქტირება]
ასო[რედაქტირება]
- ოცდაპირველი (ოცდამეერთე) ასო ქართულ ანბანში (ოცდამეოთხე ძველ ქართულ ანბანში); მისი სახელია ფარ-ი.
- . ძველ ქართულ სათვალავში აღნიშნავდა ხუთასს (500).
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
წყაროები და რესურსები[რედაქტირება]
- ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 7, სვეტი 1, თბილისი, 1962 წელი.
- იხილეთ ქართული ვიკიპედიის სტატია „ფ“
- „ფ“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში*
- თეზელიშვილი ს. (ბიჭი), უცხო სიტყვათა ლექსიკონი, თბილისი, 2007, ISBN 99940-46-95-0, გვ. 818.
- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 10, გვ. 205, თბ., 1986 წელი.